VNus autem motus, multis dicitur modis. Vnum enim
ipſum, multipliciter dicimus. Genere igitur unus est
motus, per prædicamẽti figuras: lationes nanq; oẽs, unus ge
nere motus ſunt. Alteratio aũt à latione genere eſt diuerſus. Specie uerò unus, quãdo & genere eſt unus, et in indiuidua
ſpecie est: ueluti coloris quidẽ ſunt differentiæ, Igitur deal-
batio, & denigratio, diuerſi ſunt ſpecie motus. Omnesigi
tur dealbationes eadẽ in ſpecie ſunt, & omnes itidẽ denigra
tiones, albedinis aũtnõ ſunt. Quapropter dealbationes oẽs,
unus ſpecie motus ſunt. Quod ſi ſint aliqua, quæ genera
ſunt, & ſpecies ſimul, patet unum quidẽ in illis ſpecie motũ
eſſe, non abſolutè tamẽ ſpecie unum: qualis est diſciplina, ſi
ſcientia existimationis quidẽ eſt ſpecies, ſcientiarũ autẽ ge
nus. Dubitauerit autẽ quiſpiã, ſi unus ſit ſpecie motus, cùm
ex eodẽ in diem, idem mutatur: ueluti punctũ unum, ex boc
loco in locũ iterum, iterumúe. At ſi ſit, conuerſio, rectáq; latio, ijdem erunt ſpecie motus, & uolutatio item, & ambu
latio. An definitũ eſt diuerſum eſſe motũ, ſi id in quo fit mo
tus, ſpecie ſit diuerſum? circunflexum autem à recto ſpecie
differt: genere igitur, ſpecieúe motus, boc pacto est unus. Abſolutè autem is unus est motus: qui ſubstantia, & nume
ro unus est. Sed quiſnam ſit talis, patefiet facta diuiſione: tria enim numero ſunt, circa quæmotum dicimus eſſe, quod
in quo, & quando: dico autem boc pacto, eſſe enim quip-
piam, quod mouetur, neceſſe est, uelut bominem, aut aurũ: & in aliquo boc moueri, ceu in loco, aut in affectu: et quã-
do, omne enim quod mouetur, in tẽpore mouetur. Eſſe igi-
tur genere, aut ſpecie unum, in ipſare, in qua fit motus con-
ſistit. Haerere autem in tempore erat. At eſſe ſimpliciter
unũ, uniuerſis biſce cõſistit: etenim id, in quo fit motus, unũ