DE ARCHITEC. LIB. VIII. melini græcienſis duab{us} mixtis, tritis\’ vnà per dies XII . leucophorum fit, hoc
eſt glutinum auri, cum inducitur ligno. Ei{us} glutini meminerat libri XXXIII.
cap. III . his verbis de auro loquens, Marmori, & ijs quæ candefieri non poſſunt,
oui candido illinitur, ligno glutini ratione compoſita: leucophorum vocant.

Alijs coracino colore. ] strabo lib. XII . de Laodicenſium pecorib{us} lo-
quens, τ{ὴν} κόραξιμ χρὸαμ vocat, cuiuſmodi ſcilicet in coruis conſpicitur, id eſt ni-
gerrimum. Eum locum Georgi{us} Tifern{as} non rectè interpretat{us} eſt. Oppiani
ἁλι{σι}τικῶμ enarrator dicit κορὸμ ſignificare nigrum, vnde dicuntur κόραξ, id eſt
coru{us}, & κορακῖν& , id eſt coracin{us}, piſcis Oppiano, Athenæo, Plinio, cæteris: quem tamen ipſe Athenæ{us} lib. VII . ὰψὶ {του} κόρας κιν\~ειμ, id eſt, à mouendis pu-
pillis dictum prodit, haud ſcio, quàm rectè. fortaſſe pro κορακῖν& ſcripſerat κα-
χῖν& , ſignificans cancrum. Coracinam picem non inepte vocat Palladi{us}, ſi credi-
m{us} Georgio Alexandrino. nam in ei{us} libris non memini legere. Libro enim quar-
to cap. X . (quem locum niſi fallor, ad testimonium vocat) in optimis codicib{us} Cora-
cinum piſcem legim{us}, adiuuante Paxamo in γεψπονικψμ libro decimo tertio, capi-
te de formicis. Serici villoſi, quod villutum vulgò dicitur, Coracin{us}, ſi quid intel-
ligo, color eſt.

Ideò id flumen Ilienſes Xanthum appellauiſſe dicuntur. ]
scribit Plini{us} lib. II . cap. CIII . ruff{as} oues iuxta Ilium Xanthum efficere, vnde
& nomen amni. Ξ{αν}θὸς enim ruffum ſignificat. Aristoteles lib. III . de historia
animalium autor eſt, Scamandrum amnem flau{as} reddere oues credi, vt Xanthum
pro Scamandro nuncupatum ab Homero existimatum ſit.

Terracinæ fons, qui vocabatur Neptunius. ] Boccaci{us} libro de
fontib{us} prodit Anxurem fontem eſſe Volſcorum haud longè à Terracina, Anxur
antea dicta, qui ab eo quod ignaris lethalem haustum præberet, ab incolis iniectis
lapidib{us} & terra opplet{us} eſt. Eum indicat postea etiam Neptunium dici.

Et Cychros in Thracia lacus. ] De hoc ita Plini{us} lib. XXXI . cap. II.
ſcribit, Necare aqu{as} Theopomp{us} & in Thracia apud Cychros dicit. Hoc autem
Vitruuij loco deeſt præpoſitio apud, vt ſit, Et apud Cychros. Nam hi ſunt Thraciæ
populi, ne quis nominandi caſu accipiat, pro ipſi{us} lac{us} nomine. Aristoteles, ſi
modò ei{us} eſt liber, qui edit{us} eſt de mirabilib{us} auditu (quod iustis de cauſis non
existimam{us}, etiam ſi à Stephano libro de vrbib{us} non ſemel ei{us} nomine laude-
tur) non Cychros, ſed Pſittos (niſi codex menda non caret) neque lacum, ſed fonti-
culum vocat. libro certè de historia animalium tertio, Pſychron vocatum ait à
frigiditate.

Item in Theſſalia fons eſt profluens. ] De isto fonte loc{us} ille Plinij
intelligend{us} eſt lib. XXXI . cap. II . Aliter (inquit) circa Theſſalica tempe, quo-
niam viſ{us} omnib{us} terrori eſt, tradunt\’ etiam æs ac ferrum erodi illa aqua. Pro-
fluit (vt indicauim{us}) breui ſpatio, mirum\’, ſiliqua ſyluestris amplecti radicib{us}
fontem eum dicitur, ſemper florens purpura. Id eſt, quod ſignificauit Vitruui{us}, cum
dixit arborem florentem colore purpureo. Ex vi apparet e{as} aqu{as} multo atramento
ſutorio (Græci χάλκανθομ vocant, vulg{us} Vitriolum) infect{as} eſſe.

Non minus in Macedonia, quo lociſepultus eſt Euripides. ]
Et hunc locum mutuat{us} eſt Plini{us}. dicto enim cap. II . ait, In Macedonia non pro-