DE ARCHITEC. LIB. VIII.
ſiue ea Miſia, ſiue Mæonia nominanda ſit, nam vtroque nomine dicitur. Ea tota ar-
borib{us} caret, præter vitem, quæ catacecaumeniten fert vinum, quod nulli ele-
gantia cedit. Summa camporum facies cinerulenta eſt, montana, petroſa, & nigra,
tanquam ex adustione quadam. Quidam credunt ex crebro fulminum & fulgu-
rum ictu contingere. Verum cenſendum poti{us} propter ignem ſubterraneum, cui{us}
ort{us} defecerunt. Ex his Strabonis verbis, atque item fine lib.
XII
. vbi περὶ αδι
καΤακεκαυμ\’ςνκς loquens, inquit, ***υ ὁί Mσίαυ, ὁι *** Mαιονίαυ φασὶυ, facile eſt emen-
dare Vitruuium Itaque pro Maloniam ſcribendum Mæoniam. Sunt & apud Ste-
phanum lib. de vrbib{us} de hac regione nonnulla. De hoc vino loquut{us} eſt Virgi-
li{us} libro quarto Georg.
-Cape Mæonij carcheſia Bacchi.
Lydiam meliton. ] De eo vino, ſiue, vt in aliquot libris legitur, molito,
nunquam quicquam à me lectum eſt. Miletum quidem conſtat vrbem eſſe Ioniæ,
quæ proxima eſt Lydiæ. Subdubitaui num poſſet hîc mendoſ{us} eſſe loc{us}, & pro
meliton, tmolium magis quadraret, aut vt catacecaumeniten, ita tmoliten dixiſſet,
vſurpato etiam vocabulo à Galeno lib.
I
. antidoton, libro de euchymia & caco-
chymia, libro primo de compoſitione medicamentorum κγτ γ\’ςνη, lib. de ratione vi-
ct{us} attenuante, & alibi. Tmolum enim montem Lydiæ, qui antè Tymol{us} appella-
batur (Stephan{us} enim qui de vrbib{us} Græcè ſcripſit, Tmolum, & Tymolum flu-
uium eundem eſſe agnoſcit, à quo peti ſolitum lapidem, qui Lydi{us} vocatur tradit
Theophrast{us} lib de lapidib{us}, vnde & monti nomen inditum facilè credo) Tmo-
lum inquam Lydiæ montem autor eſt Plini{us} lib.
V
. cap.
XXIX
. vitib{us} fuiſſe con-
ſitum. Et lib.
XIIII
. cap.
VII
. Tmolij vini meminit, vti Dioſcorides lib.
V
. Quin
& Galen{us} lib.
XII
. methodi medendi, ei{us} duo genera prodit: vnum admodum
dulce, alterum austerum, ſi cum isto confer{as}. Subit hoc loco mirari tam apertos er-
rores, temporis diuturnitate confirmatos eſſe. Melita autem, vt obiter dicam, inſula
eſt, in freto Siculo, Africam verſ{us} ſita, nunc Malta vocata.
Sicilia Mamertinum. ] Mamertini, natio Campaniæ, autore Strabone
lib.
VI
. in vrbem Siciliæ Meſſanam habitatores induxerunt, tantum\’ Mamertini
in Meſſanis inualuere, vt in eorum manu ciuit{as} conſisteret, poti{us}\’ Mamertinos
eos vocarent omnes, quàm Meſſanos: cum\’ feracißim{us} vini ager eſſet, vinum qui-
dem ipſum non Meſſanum, ſed Mamertinum nuncuparent, quod contra Italica
omnia, & quidem præstantißima certaret. Meminit Plini{us} lib.
XIIII
. cap.
VI
. & Martialis lib.
XIII
. Epigrammaton,
Amphora Nestorea tibi Mamertina ſenecta
Si detur, quoduis nomen habere poteſt.
Campania falernum. ] Falern{us} ager in Campania eſt. incipit autem à
ponte Campaniæ læua petentib{us} coloniam vrbanam Syllanam. Inde vinum, cui
ſecunda nobilit{as} dabatur, vt tradit Plini{us} dicto capite ſexto. Quod tamen nec in
nouitate, nec in nimia vetustate corpori ſalubre. Media verò æt{as} à quintodecimo
anno incipit, eodem autore.
Terracina & Fundis Cæcubum. ] Vitruuium apparet Cæcubi vini
nomine appellaſſe, quod in Terracina Volſcorum olim Metropoli, & Fundis Campa-
niæ vrbe, id eſt earum agris, naſceretur, cum tamen eorum vtrunque propriam
