DE ARCHITEC. LIB. IIII.
qui fieret parum eminentib{us} expreßionib{us} (id vulg{us} vocat humiliter releua-
tum) ſiue qui reſim{as} caprarum nares ſua ſcalptura, id eſt lineamento imitaretur,
& non torulum vt cæteri, ſed echinulum. Nam cymatium Lesbium (cui{us} hoc lo-
co meminit Vitruui{us}) ab alio non abhorrere obſeruaui, ſi modo Lesbium vllum
hodie videm{us}, niſi & quis ſcalpturæ ornamentum diſcriminis loco additum ve-
lit existimare. Noluit mutati iudicij, quamuis veteri poſſeſſori fundum non vendi-
carit, defraudare ſtudioſos, & hoc, ne posteri errarent, & alia quædam à ſe malè
tradita, dum Balthaſarem Senenſem audit, alioquin poſt veteres facilè principem
(ſemper enim vnum Bramantem excipio) correxit annotata à nobis, cùm ei{us} quar-
tum commentarium ſimul legim{us}. Restabat terti{us}, qui eſt de antiquorum moni-
mentis, cui tum nostrã operam præstare non potuim{us}, nondum viſa vrbe, peragra-
ta\’ Italia. Venit in man{us} hominum non ſatis emendat{us}, ne dicam maxima ex
parte mendacem. Atque vtinam non fuiſſet coact{us} autor æditionem præcipitare,
aut ea tantum ſcripſiſſet, quæ viderat, ac non poti{us} quæ ab alijs dimenſa accepe-
rat, non arripuiſſent occaſionem acerbi{us} in eum inuehendi, graphidos, atque adeò
Architecturæ omnis ignari prorſ{us} homines. Laudandi erant ei{us} conat{us}, quòd
prodeſſe voluerit, & , ſi dißimulandi errores non fuerunt, at certè à peritis indica-
ri oportuit, & moderati{us} cum viro bono agendũ. Figur{as} ſubiunxi cymatij Lesbij,
& Lesby astragali.
Vtí crepídínes ex-
currant. ] Id eſt margi-
nes, extremitates, proiectu-
ræ, atque adeò ornamenta
emnia circumcurrant, & iunctiones ad vnguem {κὰι} κατὰ \‘τκ{ρι}Βὲ conter-
minentur.
Lumen altum ad eundem modum, quemadmodum ín Do-
rícís. ] Cum ſint graciliores & altiores columnæ Ionicæ Doricis, debuerat certè Io-
nicorum ostiorum lumen non idem, ſed alti{us} eſſe. Id quod ſi non fiet, creſcet in im-
menſum corona, fiet\’ ex deformi, ampli{us} non toleranda. Sed intelligit altitudinem
ædis à pauimento ad lacunaria diuidendam eſſe, vti dictum in Dorica, id eſt in
tres partes, & ex eis du{as} partes & ſemis lumini valuarum conſtituend{as}. Ita
enim restituim{us}, vel omnib{us} exemplarib{us} reclamantib{us}.
Latítudo conſtítuatur, vt altítudo díuídatur ín partes duas
& dimídíam, eíúſ partís vníus ſemís íma lumínís fíat. ] Hoc ſi ve-
rum ſit, ſatis\’ ſint emaculati codices, atque rationẽ habe{as} ſymmetriæ intercolum-
niorum, quam antea præſcripſit, fiet lumen in ima parte lati{us} medio intercolum-
nio, quod certè & vitioſum & deforme eſt. Vt fortaſſe ſincerior ſit manu ſcripti co-
dicis lectio, in quo deeſt vox ſemis.
Harum trium príma corſa fíat. ] Corſa quid eſſet, qui de istiuſmodi re-
b{us} diſſerunt, quæſiuerunt. Ego, dum rem alti{us} conſidero, primam faſciam in-
terpretor antepagmentorum. Primam verò intelligo eam, quæ eſt verſ{us} hypo-
thyrum.
