N
am
M
enſes
A
rabici alternis uariant, ita, ut prior
habeat dies undetriginta, ſequens uero triginta,
D
einde acceſſerunt undecim
E
pactæ, ex quibus col-
ligebant
ἐμροόλιμομ.
V
idit autem
C
æſar in omnibus his deſcriptioni-
bus non ſolum incommodam eſſe negocijs incertitu-
dinem, nam ijſdem menſibus alia apud alios initia
crant, Sed etiam æquinoctia nimis eſſe lubrica & fu-
gacia.
Q
uare ut certa eſſent anni ac
M
enſium ini-
tia, & dies æquinoctij ita continuaretur, ut parum
admodum aliquot ſeculis uariaret, eam formam an-
ni inſtituit, qua propemodum hodie utimur,
E
tſi ex
tanto interuallo, nunc emendatione opus habet.
A
n
aſpernamur hanc diligentiam in ſummis uiris, aut
inani curioſitate ſuſceptam, ſine graui cauſa puta-
mus?
N
ec uero poterant hæ rationes uel
Æ
gyptiæ,
uel
G
ræcæ, uel
A
rabicæ, uel
R
omanæ, ſine magna
ſcientia motuum cœleſtium ſupputari.
E
quidem non
dubito, quin ſingulari
D
ei conſilio factum ſit, ut ini-
tio
M
undi tam diligenter annotarint annos primi
parentes, uidelicet ut mundi exordium retro cogi-
tare, & exigua illa ſpacia numerare poſteritas poſ-
ſet, item ut
R
eligionum diſcrimina conſiderari, ut
ſeries promißionum cœleſtium, & hiſtoriarum te-
neri poſſet.
H
as cauſas ſi quis parum graues eſſe
putat, næ ille
C
yclopicam mentem habet.
F
atea-