A t noſtri illi contulerunt omne ſtudium ad præ-
cipuam doctrinæ partem, obſcurißimas demonſtra-
tiones P tolemæi eruerunt & patefecerunt, & ut
tranſmitteretur ars ad poſteros, inſtruxerunt nos
non unius generis commentarijs.   V eteres laudant
A rchitæ columbam, & uaria A rchimedis opera, at
longe admirabilius opus est, breuis ille L ibellus
T heoricarum P urbachij, qui ſummam longißimi o-
peris P tolemæi complexus, poſitus orbium ſubijcit
oculis. Q uid dicam de reliquis monumentis, de inte-
gra epitome, de tabulis, in quibus, ut abſoluerent ar-
tem, uſum præceptorum oſtenderunt.

H actenus igitur huius doctrinæ laus penes no-
ſtros homines fuit. N am autores illi ſemina huius
doctrinæ ſparſerunt per G ermaniam, non aliter ac
frugum ſemina T riptolemus in G ræcia dißipaſſe
ſcribitur. Q uare turpißimum nobis fuerit, tam ho-
neſtam poſſeßionem optimarum rerum amittere.

Sed ſunt nonnulli E picuræi T heologi, qui totum
hoc doctrinæ genus irrident, nec ſolum prædictioni-
bus fidem detrahunt, ſed etiam uituperant motuum
cognitionem, quos ſinamus unà cum E picureo inepti
re. Sunt enim eiuſmodi, ut magis opus habeant medi-
cis, quam G eometris. E ſt enim manifeſtum inſaniæ
genus, aſpernari motuum cognitionem, quæ habet