DE VERBORVM VITRVVIANOR.
74
EVERCANEAE TRABES. I.5. c. 1. Supra eas (pilas) ex duobus tignis bi¬
pedalibus trabes euerganeae sunt collocata. Philander, compactiles superius
vocauit, id est tignis iunctis compactas, nisi cui magis placebit affabrè fa¬
ctas, quod s Gracis sit accuratè fabricatum. Barbarus cum eo sentit.
Sanè pro compactilibus libentissimè acciperem. Cur enim dixerit ex
duobus tignis bipedalibus? Quamuis Graeca origo aliò me trahat,
, dixit Homerus, id est, benè fabricatam seu compactam nauim. Le¬
go apud Theoph. I. 5. in primo tractatu, dici , pro intracta¬
bili materia, & ad fabricam inutili, igitur contrario sensu tracta¬
bilis, expedita.
EVRICA. I. 9. c. 3. Nam currens (Archimedes) identidem Gracè cla¬
mabat, eurica, eurica. Perperam & imperitè Latinis characteribus scri¬
ptum est Graecum verbum, scribendum siquidem fuerat vel Graecè
, aut Latinè characteribus aequipollentibus, heureca. Est autem à
vero inuenire, unde inuentio. Clamabat igitur Archime¬
des, inueni, inueni.
EVRYTHMIA. l. 1.c. 2. Eurythmia est venusta species, commodusque in
compositionibus membrorum effectus. Faciunt huc quae de rhythmo ad ea
Vitruuij verba, de venarum rhythmo. ex Paulo Aegin. I. 2. c. II. de pul¬
sis refert Philander: Pulsus aut est eurythmus, id est boni rhythmi, aut ar¬
rythmus, id est inconcinni rhythmi: aut pararhythmus, non admodum à
vero aberrans, aut heterorythmus, longius à bono abscedens, arrythmuso¬
mnem concinnitatem corrumpit. De eutythmia idem Vitruuius l. 6.c. 2.
ad finem. Vti non sit considerantibus aspectus eurythmia dubius. ad quae
verba Philander: ea concinnitas (sic enim aptè eurythmiam interpreta¬
tur) nascitur ex symmetriae praeseriptis, aut ijs, quae à solerti & acuto Archi¬
tecto pro occasione quaeruntur. Aptatur autem haec vox cuiuis rei decenti,
concinnae, aptae, corpori, numero, gressui seu motui, voci. Aristotel.
tyrannum auem de hist. animal. l. ς. , gratiosam &
venustam auem dixit. Quintil. l. 18. c. 1. de musica inoffensam vocum co¬
pulationem. Cic. I. I. Rhetor. numeri venustatem, & aequabilitatem mo¬
tus. Aristoph. compositi gressus, unde & Chrysost. ς¬
ς, numerosè incedere. Videtur autem ea dictione exprimi, quod
Italicè dicimus, garbato, gratioso.
EVSTYLOS. I. 3. c. 2. Eustylos, interuallorum iusta distributione. Si ver¬
bum Latine vertas, dices, concinnè columnatum. Vt enim dicimus
iguis, id est, benè septum, a , benè capillatum, ita eustylos pul¬
chre dispositas habens columnas, vel pulchrè columnatum.
EVTHY-