DE VERBORVM VITRVVIANOR.
102
Lysis seu (ima gulaue recta in corona, quae supra zophorum, B. Lysis seu
gula inuersa in stylobatae corona, cui nonnulli supra partem D. ad¬
dunt, & rectam. C. Gula item inuersa, in base ipsius stylobatae, in qua
nunquam, ut notat Philander, nisi inuersa collocatur. Haec de Lysi,
qua tum coronae, tum stylobatae, ut videre est, ornari consueuerunt.
Quòd quidem genus ornamenti, cur ita Graeco vocabulo nominatum
fuerit, prorsus ignoro, certè soluere, fit , id est solutio,
qua significatione Hippocrates dixit , articulorum solutio¬
nes luxationesue. Praeter haec habemus de lysi l. 6. c. 11. in vulgatis Vi¬
truuij exemplaribus in haec verba: Limina enim & trabes, structuris cum
sint oneratae, medio spatio pendentes frangunt sub lysi structuras. Barbarus
ita exponit; Quod Vitrunius dixit (frangunt, &c.) ita intelligo, quod si
trabes aut limina incuruata ponderi cedunt, franguntur, & sub lysi, id est,
sub plano frangunt structuras. Lysim enim supra diximus esse stylobatis &
podij planam illam superficiem lapidis, in quâ halaustia inuehuntur. Ha¬
ctenus ille, qui toto coelo, ut alunt, errat, dum putat, lysim esse pla¬
num, de quo loquitur: quid enim sit, ex Vitruuij sententiâ iam decla¬
rauimus. Philander, & quidem
acutè, mendum suspicatur es¬
se in textu, & restituendum,
suâ lysi, vel sublysae (id est, tra¬
bes) vel aliàs esse vocabulum
D
D
architectonicum. Asserit Cae¬
sar Caesarianus, in aliquibus
codicibus se legisse, Sub lici,
E
quod licet ad rem non faciat,
inde tamen argumentamur,
fieri posse corruptum esse lo¬
cum. Ego ferè cum Philandro
sentio, dixi ferè, quia quod il¬
le emendat sublisae, vellem
A
reposuisset sublisas, ut ad i¬
psas structuras referatur po¬
tius, quàm ad trabes, ut sit
sensus, à trabibus pendenti¬
bus frangi structuras, quae
sub ipsis trabibus sunt & illi¬
duntur. Sed locus obscurus
est,
A