NOVUS CYCLUS HARMONICUS. tiam ejus diviſionis ex Geometriæ principiis demonſtrave-
rim, & illam vindicaverim adverſus injuſtum duorum illo-
rum celebrium Scriptorum pronunciatum.

In lib. 3. Muſices Salinæ integrum exſtat caput de hac di-
viſione, cujus inſcriptio eſt, De prava conſtitutione cujuſ-
dam inſtrumenti, quod in Italia citra quadraginta annos fa-
bricari cæptum eſt, in quo reperitur omnis tonus in partes
quinque diviſus; Dicit inſtrumentum hoc nominis Archi-
cymbali donatum fuiſſe, illudque fuiſſe incerti autoris; Mu-
ſicos quoſdam admodum idoneos id magni feciſſe, præci-
pue quia continebat omnia intervalla, omnesque conſonan-
tias (ut credebant, ait) adſcendendo, & deſcendendo & quia
poſt certam periodum rediebatur ad eundem ſonum vel æqui-
pollentem, cum eo a quo initium factum erat; Quia Octava di-
viſa erat in 31 partes æquales, quas vocabant Dieſas (ſeu tonos
perfectos) quarum tonus debebat continere 5; magnus ſe-
mitonus 3; parvus 2; Tertia major 10; Tertia minor 8; Quar-
ta 13; Quinta 18; Sexta minor 21; Sexta major 23. Sed ad-
dit, cum tentaſſent tale diſponere inſtrumentum hoc ſonum
dediſſe admodum ingratum, & qui inſigniter aures præſen-
tium offendebat, unde concludit, talem diviſionem deviare ab
omni ratione harmonica, ſive examinetur ſecundum menſu-
ram juſtarum conſonantiarum ſive Temperamenti. Præter
experientiam & aliud affert argumentum deductum ex Me-
thodo in hac diviſione adhibita. P. Merſennus etiam con-
tendit ſe bene illam refutaviſſe. Erravit uterque, quia illos
latebat Methodus dividendi Octavam in 31 partes æquales,
quod probabiliter & ipſi inventores non potuere; requiritur
enim cognitio Logarithmorum, qui nondum illorum nequi-
dem Salinæ tempore erant inventi. Tandem novum hoc
Temperamentum, quod adeo repudiant, omnium præſtantiſ-
ſimum merito dicitur, omnia habens commoda quæ ipſi tri-
buebantur; præcipuæ ſimplicitatem quam communicat Theo-
riæ tonorum, & parum admodum differt ab eo, quo utun-
tur omnes, ut auris differentiam non percipiat uti computa-
tione probabo.