Huic effato ſi contraria obtendatur experientia, monſtrans ſubinde
duntaxat unam imaginem apparere; regero, in refractione quidem
ad ſuperficiem planam apparenter hoc plerumque contingere, quo-
niam imagines iſtæ duæ (quales α, _a_) ita ſibimet ipſis, ita refracto-
rum concurſui X vicinæ ſunt, ut ipſarum intervallum diſcerni nequeat,
ipſæque (ſicut in ſimili caſu obvenire mox oſtendemus) velut in unam
imaginem interceptibilitèr coaleſcant; aſt in aliis diverſi generis in-
flectionibus, etiam ſenſu conteſtante, maniſeſtè ſecùs apparet; id
quod cùm è compluribus admodum obviis experimentis conſtare poſſit,
unum ſaltem ac alterum proponemns. Speculo BNM exponatur ob-
jectum A; tum oculis, velut ad O, P conſtitutis, apparebit ejuſce
duplex ſpecies α, _a_; quarum illa (a) clauſo oculo O, hæc (_a_) clauſo
P diſparebit.

Notetur autem, ſi placet, imaginum α, _a_ intervalla (pro vario
oculorum ſitu) nunc magìs, nunc minùs deduci, ſic ut ſubinde coadu-
nari videantur. Nempe ſi oculus P ad F concipiatur tranſlatus, duca-
túrque FG ipſi PO parallela, & æqualis; unde jam & oculus O
in C poſitus concipiatur; quoniam FE minor eſt quàm FG, radius
MO per G non tranſibit; tranſeat alter inflexus LG; in hoc itaque
jam conſiſtet imago α, ab altera _a_; magìs elongata. Reliquarum hujuſ-
modi diverſitatum haud diſpar aſſignari poterit ratio.

Adjungatur & hoc, an paſſim obſervatum neſcio, dignum certè
quod obſervetur: Ad ſpeculum concavum RSMN faciem tuam
FAG (ſpeculo propiùs ad motam) contemplare. Et primò quidem
oculo O (altero P occluſo) cernes ejus imaginem φαγ; rurſus (ocu-
lo O occluſo) altero P conſpicies imaginem fag, à priore φαγ ali-
quantùm deflectentem; demùm utroque ſimul oculo recluſo ſpectans
itlas in unam coalitas percipies; ſeu, ſpeciem unam aſpicies, per-
quam notabili diſcrimine, ampliorem priorum ſingularum alterutrà.

Exhinc, obiter, ſuſpicari licet, etiam intuitum ſimplicem adhiben-
tibus objecta binis oculis ſpectata tantillo majora videri, quàm uno; ſpeciebus ità coëuntibus, ut non exquiſitè congruant.

Unicam prætereà ſubdemus inſtantiam: Per ſphæram vitream (aut
ſi mavis; per phialam conicam aut cylindricam aquâ repletam) MBN
tranſlucentem lucernulæ flammam A ſpecta; ejus duas imagines a, _a_; obſervabis (pro oculorum ſitu magìs à ſe minúſve diſſitas) quarum
una (a) clauſo oculo O, altera (_a_) clauſo P evaneſcet.

Videtur hæc inſtantia vel ſola ſufficere vulgari ſententiæ refellendæ; juxta quam (ut _Keplerus_ alicubi colligit) puncti A ſimplex imago
ad punctum X conſiſteret.