— ( 19) 
qua crura AC, BC erunt in eadem linea recta, 
(Fig. 35.) 
Dem. Si negetur ACB esse lineam rectam, 
supponatur prolongationem cruris AC cadere in 
CE. Tum vero erit ACD + ECD — 2R. (71.§.) 
Sed cum sit ACD + BCD — 2R., erit quoque 
ACD + ECD = ACD+BCD, et abjecto utrimque 
angulo ACD, remanebit angulus ECD — BCD, 
quod est absurdum. 
73. §. Coroll. 2. Summa angulorum ACD, 
DCE, ECF, FCB, qui formantur a pluribus li 
neis rectis, in eodem plano et in codem puncto 
C lineae rectae AB insistentibus, aequivalet 
duobus angulis rectis. (Fig. 36.) 
Dem. Nam angulus ACE — ACD + DCE, 
et angulus BCE — ECF + FCB; proinde etiam 
ACE + BCE — ACD + DCE + ECF + FCB. 
Sed ACE + BCE — 2R. (71. §.). Ergo etiam 
ACD + DCE + ECF + FCB — 2R. 
74. §. Coroll, 3. Summa angylorum ACB, 
BCD, DCE, ECA, qui formantur a pluribus li 
neis rectis AC, BC, DC, EC, in eodem plano, 
et in eodem puncto Cconcurrentibus, aequivalet 
quatuor angulis rectis. (Fig. 37.) 
Dem. Producatur recta DC ultra C in F, 
et erit tam DCB+BCA+ACF — 2R, quam DCE+ 
ECF— 2R, (73.§.) proinde DCB + BCA + ACF+ 
DCE -+ECF — 4R. Sed ACF + ECF ACE, 
ergo DCB-+BCA + ACE + ECD — 4R. 
B 2