261 
a — Aa+—0. Ex hac aequatione per for 
mulam §. 412. invenitur 
A+V(A2— B 
seu a si compendi 
a— 
2 
gratia ponatur C=V(A? — B). Ex altera ae 
quatione a+bA fit bA—a, et valore in 
vento pro a substituto, erit 
A+C A—C 
b-A 
2 
Jam si isti valores pro a et b in aequatione 
VA+VB)-Va-Vb ponantur, prodibit se 
quens expressio generalis : 
A—C 
AC 
VAXVBEVEN 
in qua CEV(A2 B). 
Exempla: 
l. Extrahatur radix quadratica ex binomio 
59— 30V2. 
Si hoc binomium cum superiori formula com 
paretur, apparebit esse A= 59, 
VB= 30V2, proinde A2  3481, 
B— 900X 2 - 1800, 
C=V(3481—1800) —V1681= 41. 
A4C) 
)VOz 
2 
2 
41 
(AC 
— V9 — 3. 
) 
2. 
2 
Igitur 1/(59— 3012)— 51 2— 3. 
vel etiam — 3 — 5V2, quia radix quadratica 
tam est negativa, quam positiva.