PARS SPECIALIS. LIB. III. CAP. VII. TIT. II. §. 424. (6854—6870. 
005 
perceperit vel sumtum fecerit, quum esset cum 
tae provocationis auxilium iam pridem a divis 
alio communis, agi poterit utili communi divi 
principibus infirmas esse decretum est. 
dundo iudicio. 
6862)—L. 15. §. 1. D. de tudiciis. (V. 1.) (Vlp.) 
Iudex tunc litem suam facere intelligitur. quum 
L. 14. §. 1. L. 29. pr. D. eod. Vid. 1076.6849. 
dolo malo in fraudem legis sententiam dixerit. 
L. 4. §. 5. D. eod. Vid. 6829. 
Dolo malo autem videtur hoc facere, si evidens 
6854) — L. 4. §. 4. D. eod. (Ulp.) Eapropter 
argnatur cius vel gratia, vel inimicitia, vel 
scribit lulianus : si missi in possessionem damni 
ettam sordes; ut veram aestimationem litis prae 
infecti simus, et antequam possidere iuberemur 
stare cogatur. 
ego insulam fulsero, sumtum istum communi 
6803)— L. 2. C. comm. utriusq. iud. (III. 37.) 
dividundo iudicio consequi me non posse. 
(Alexand.) Etiamsi is divisioni arbitrum dedit 
cui dandi lus non fuit, tamen si socii quondam 
Nor. 10. 
divisioni consensum dederint, quod quisque eo 
6855) — L. 1. C. communia utriusque iudi 
rum secundum placita possidet, pro parte socii 
cii. (III. 38.) (Antonin.) Divisionem praediorum 
dominium nactus est. (229.) 
vicem emtionis obtinere placuit. (211. 
0856) — L.7. C. eod. (Dioclet. et Maximian.) 
§. 424. 
Si fratres vestri pro indiviso commune praedium 
Nor. 1. 
citra vestram voluntatem obligaverunt, et hoc 
ad vos secundum pactum divisionis nulla pigno 
6864) — L. 2. pr. D. sinium regundorum. 
ris facta mentione pervenit, evictis partibus 
(X. 1.) (Ulp.) Haec actio pertinet ad praedia ru 
quae ante divisionem sociorum fuerunt, in quibus 
stica, quamvis aedificia interveniant; neque enim 
obligatio tantum constitit, ex stipulatu, si in 
multum interest, arbores quis in confinio, an 
tercessit, alioquin quanti interest praescriptis 
aedificium ponat. 
verbis contra fratres agere potestis. Nam si 
6865) — L. 4. §. 10. 11. L. 5. 6. D. eod. 
(Paulus.) Hoc iudicium locum habet in confinio 
fundi acientes obligationem dominium suscepis 
praediorum rusticorum. In urbanorum, displi 
tis, tantum evictionis promissionem solennitate 
cuit; neque enim confines hi, sed magis vicini 
verborum vel pacto promissam probantes, eos 
dicuntur, et ea communibus parietibus plerum 
conveniendi facultatein habebitis 
que disterminantur. Et ideo, etsi in agris aedi 
L. 10. §. 2. D. comm. divid. Vid. 6430. 
ficia iuncta sint, locus huic actioni non erit. Et 
Nor. 17. 
in urbe hortorum latitudo contingere potest, ut 
6857) — L. 4. §. 2. D. eod. (Ulp.) Hoc iudi 
etiam finium regundorum agi possit. — 
§. 11. 
Sive flumen, sive via publica intervenit, con 
cium bonae fidei est ; quare et ai una res indivisa 
relicta sit, valebit utique ceterarum divisio, et 
finium non intelligitur, et ideo finium regundo 
rum agi non potest 
poterit iterum communi dividundo agi de ea, 
V. Quia magis in confinio meo via publiéa vel 
quae indivisa mansit. 
flumen sit, quam ager vicini. 
Nor. 18. 
VI. Sed si rivus privatus intervenit, fini um re 
6858) — L. 6. C. comm. utriusq. iud. (III. 38.) 
gundorum agi polest. 
6866) — L. 3. pr. D. de via publ. itin. 
(Dioclet. et Maximian.) Si cum patruo vestro 
publ. refic. (XLIII. 11.) (Paulus.) Si inägrum 
hac conditione divisionem fecistis, ut se nullum 
vicini viam publicam quis reiecerit, tantum in 
dolum malum adhibuisse iuraret. nec fidem pla 
eum viae reiectae actio dabitur, quanti eius in 
citis exhibuit, quo minus res indivisas requira 
terest, cuius fundo iniuria irrogata est. 
tis, eorum placitum, quae in divisionem vene 
runt, nihil vobis nocere potest. 
L. 4. §. 9. D. sin. reg. Vid. 5405. 
Nor. 5. 
Nor. 19. 
6867) — L. 8. §. 1. D. cod. (Ulp.) Ad officium 
6859) — L. 5. C. eod. (Dioclet. et Maximian.) 
de finibus cognoscentis pertinet mensores mit 
Maioribus etiam, per fraudem vel dolum vel per 
tere, et per eos dirimere ipsain finium quaestio 
peram sine iudicio factis divisionibus, solel 
nem, ut aequum est, et si ita res exigit, oculis 
subveniri, quia in bonae fidei iudiciis quod 
quoque suis subiectis locis. 
inaequaliter factum esse constiterit in melius 
6868) — L. 11. D. eod. (Papinian.) In finali 
reformabitur. 
bus quaestionibus vetera monumenta et census 
Nor. 20. 
auctoritas ante litem inchoatam ordinati se 
quenda est, modo si non varictate successionum 
6860) — L. 22. C. fam. ercisc. (III. 36.) 
et arbitrio possessorum fines, additis vel detra 
(Dioclet. et Maximian.) Servum communem 
ctis agris, postea permutatos probetur. 
non consentientibus coheredibus, sed per erro 
6869) — L. 12. D. eod (Paulus.) Eos termi 
rem ad eum, qui possidet, pertinere credenti 
nos, quantum ad dominii quaestionem pertinet, 
bus tenens, quiim omnis verus titulus deficiat, 
observari oportet fundorum, quos demonstravit 
suum non facit, sed in eo portiones hereditarias 
is, qui utriusque praedii dominus fuit, quum 
assignatas penes singulos successores remanère, 
alterum corum venderet. Non enim termini, qui 
manifestumn est. 
singulos fundos separabant, observari debent 
Nor. 21. 
sed demonstratio affinium hovos fines inter fun 
dos constituere. 
6861) — L. 7. C. quando provocare non est 
0870) — L. 8. pr. D. cod. (Ulp.) Si irruptione 
necesse. (VII. 64.) (Dioclet. et Maximian. 
fluminis fines agri confuderit inundatio, ideo 
Venales sententias, quae in mercedem a corru 
que usurpandi quibusdam loca, in quibus lus 
ptis iudicibus proferuntur, etiam citra interposi¬