— 
PARS SPECIALIS. LIB. III. CAP. II. §. 330. 337. (5558 — 5569. 
488 
Hoc ita , si nihil domino debeat, aut adem tum 
interfuit ; itaque debitoris conventio fideiusso 
peculium non sit. Quodei plus domino deheat. 
ribus proficiet. 
eveniet, ut hominem praestet, et nihil conse 
5558) — L. 22. D. de pactis. (Ulp.) Nisi hoc 
quatur. 
actum est, ut duntaxat a reo non petatur, à 
fidejussore petatur ; tunc enim fideiussor excep 
Nor. 7. 
tione non utetur. 
5565) — L. 30. §. 3. D. loc. cond. (XIX. 2.) 
L. 28. §. 2. L. 57. §. 1. D. eod. Vid. 021. 
(Alfenus.) Qui aedem faciendam locaverat, in 
622. 
lege dixerat: Quoad in opus lapidis opus erit. 
Nor. 2. 
pro lapide et manus pretio dominus redem 
tori in pedes singulos septena dabit. Quaesi 
L. 1. pr. D. eod. Vid. 320. 
lum est: utrum factum opus, an etiam imper 
Nor. 5. 
fectum metiri oporteret? Respondit: etiam 
5559) —4L. 5. C. de O. et A. (IV. 10.) (Dio 
imperfectum. 
clet, et Maximian.) Sicut initio libera potestas 
§. 336. 
unicuique est habendi vel non habendi contra 
Nor. 1. 
ctus, ita renuntiare semel constitutae obligationi, 
L. 21. §. 4. D. quod met. causa. Vid. 2356. 
adversario non consentiente, nemo potest. Qua 
propter intelligere debetis, voluntariae obliga 
Nor. 2. 
tioni semel vos nexos ab hac, non consentiente 
L. 21. §. 5. D. eod. Vid. 2559. 
altera parte, cuius precibus fecistis mentionem, 
L. 1. §. 1. D. de auct. tut. Vid. 2328. 
minime posse discedere. 
L. 5. §. 5. D. pro socio. Vid. 845. 
5560) — L. 19. C. de transact. (Il. 4.) (Dio 
L. 57. D. de O. et A. Vid. 2418. 
clet et Maximian.) Sub praetextu instrumenti 
post reperti transactionem bona fide finitam re 
Nor. 3. 
scindi, iura non patiuntur. Sane si per se vel 
L. 23. §. 1. D. quod met. c. Vid. 832. 
per alium subtractis instrumentis, quibus veri 
L. 1. C. de resc. vend. Vid. 2333. 
tas argui potuit, decisionem litis extorsisse pro 
5566) 
- L. 12. C. de his, quae vi melusre 
betur, si quidem actio superest, replicationis 
c. gesla sunt. (II. 20.) (Honor. et Theod.) Ven 
auxilio doli mali pacti exceptio removetur, si 
ditiones , donationes, transactiones, quae per 
vero iam peremta est, intra constitutum tempus 
potentiam extortae sunt, praecipimus infirmari. 
tantum actionem de dolo potes exercere. 
(413.) 
5561) — L. 12. C. de contr. emt. (IV. 38.) 
(Dioclet, et Maximian.) Non idcirco minus em 
Nor. 5. 
tio perfecta est, quod emtor fideiussorem non 
5507)  
L. 14. §. 3. D. quod met. c. Vid. 
accepit , vel instrumentum testationis vacuae 
1728. 
possessionis omissum est; nam secundum con 
L. 3. 5. C. de his, quae vi metusve c. gesta 
sensum auctoris in possessionem ingressus recte 
sunt. Vid. 41. 2544. 
possidet. Pretium sane, si eo nomine satisfactum 
non probetur, peti potest ; nec enim, licet in 
Nor. 6. 
continenti facta, poenitentiae contestatio con 
L. 1. D. quod metus causa. Vid. 817. 
sensu finita rescindit. 
Nor. 4. 
§. 337. 
5562) — L. 8. C. eod. (Dioclet. et Maxi 
Nor. 2. 
mian.) Si non donationis causa, sed vere vineas 
distraxisti, nec pretium numeratum est, actio 
5568) — L. 12. §. 1. D. de iure dot. (XXIII. 
tibi pretii, non eorum, quae dedisti, repetitio 
3.) (Ulpianus.) Si mulier se dicat circumventam 
competit. 
minoris rem aestimasse, utputa servum, si 
5565) — L. 14. C. de resc. vend. (IV. 44.) 
quidem in hoc circumventa est, quod servum 
(Dioclet. et Maximian.) Ea conditione distra 
dedit, non tantum in hoc, quod minoris aesti 
ctis praediis, ut, quod reipublicae debebatur, qui 
mavit, in eo actura est, ut servus sibi restitua 
comparavil restitueret , venditor, a se celebrata 
tur; enimvero si in aestimationis modo circum 
solutione, quanti interest experiri potest, non 
venta est, erit arbitrium mariti, utrum iustam 
ex eo, quod emlor non satis conventioni fecit, 
aestimationem, an potius servum praestet. Et 
contractus irritus constituitur. 
haec, si servus vivit; quodsi decesserit, Marcel 
lus ait, magis aestimationem praestandam, sed 
Nor. 6. 
non iustam, sed eam, quae facta est, quia boni 
L. 13. §. 8. L. 25. D. de a. e. v. Vid. 1891. 
consulere mulier debet, quod fuit acstimatus. 
4277. 
Ceterum si simpliciter dedisset, procul dubio 
5564) — L. 57.§.1. D. de Aedil. ed. (XXI. 1.) 
periculo eius moriretur, non mariti. Idemque et 
(Paulus.) Quodsi servus vel filius vendiderit, 
in minore circumventa Marcellus probat. Plane 
redhibitoria in peculium competit; in peculio 
si emtorem habuit mulier iusti pretii, tunc di 
autem et causa redhibitionis continebitur, nec 
cendum, iustam aestimationem praestandam; 
nos moveat, quod ante, quam reddatur servus. 
idque duntaxat uxori minori annis praestandum, 
non est in peculio, (non enim potest esse in pe 
Marcellus scribit. Scaevola autem in marito no 
culio servus, qui adhuc emloris est) sed causa 
tat : si dolus eius adfuit, lustam aestimationem 
ipsius redhibitionis in peculio computatur; igi 
praestandam. Et puto verius, quod Scaevola ait. 
tur si servus decem millibus emtus quinque mil 
5569)—L. 13. §. 4. D. de a. e. v. (XIX. 1. 
libus sit, haec quoque in peculio esse dicemus. 
(Ulp.) Si venditor dolo fecerit, ut rem pluris