s 
§. 4. 
Disserentia specifica inter vtriusque generis pacta 
haec est: simplicia simpliciter ex iure pactorum, mixta 
vero ex iure vltimarum voluntatum sunt diudi 
canda g). 
Quod vero omnia pacta fuecessoria commune ha 
bent, est: quod in quolibet pacto successorio de here 
ditate alicuius certum quid definiatur, alias non est 
pactum successorium, sed aliud quoddam, quod pacta 
successoria magis minusue refert. Vtrum nunc vnio 
prolium ad pacta successoria propria, iure possit referri; 
ex sequentibus apparebit. 
§. 5. 
Vuio prolium vero est conuentio parentum de pri 
vignis cum liberis propriis prorsus exaequandis h). 
Qui 
g) Vberiorem expositionem huius disserentiae inuenies in Rorssixo 
diss. de pact. successor. secund. princip. iur. hodiern. Götting. 
1799. STRYCK de success. ab intest. diss. VIII. 
h) I. H. BÖHMER introduct. in ius digestor. lib. I. tit. 7. §. 7. 
HOFACRER principia juris ciuilis romano-germanici tom. I. §. 607. 
L. B. de ICKSTATT opuscul. III. de vnione prolium Franconiae 
statutaria.