Full text: Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte / Kanonistische Abteilung (9 (1919))

Die Versetzbarkeit der Geistlichen usw. 147
selbe Theologe verbreitete sich über die Frage: qui, quibus
de causis, quomodo et quando per legitimam sententiam
dimittere possint Ministros Verbi?1) Richtig hebt er hervor,
daß die dimissio aut consensu dimittendi aut citra eum ge-
schehen könne, und das Subjekt der dimissio wie ihr Recht
ad solos Reges, Principes, Comites, aliosque in Civitatibus
liberis Magistratus2) pertineat, qui id ipsum per idoneos
sive peritos Juris divini et humani in Consistoriis vel Pres-
byteriis administrare solent.3) Causae dimissionis sind nach
ihm defectus facultatis et defectus voluntatis. Unter dem
ersteren begreift er partim doctrinae sanae in fundamenta-
libus praesertim, corruptelas sive errores pugnantes cum
fundamento, partim illius utiliter et cum fructu auditorum
tradendae organorum privationem, qualis esse potest vel
animi, utpote ingenii, judicii, memoriae; vel corporis, ut
linguae aliorumque membrorum ad officii administrationem
necessariorum usus, morbo aut calamitate aliqua interceptus.
Unter dem letzteren versteht er cum enormem in demandati
muneris partibus exsequendis negligentiam, tum vitae et
morum turpitudinem, sive ea tantum Ecclesiae scandalosa,
sive etiam civiliter damnabilis sit.
Das Verfahren bestimmte sich nach dem aus dem kanoni-
schen Strafprozeß hervorgegangenen gemeinen deutschen Straf-
prozeß4): cognitio legitima causae, die quodammodo notoria
et manifesta5) sein muß, ohne bestimmten Ankläger: Actorem
certum extare minime necessarium est, ubi ipsum crimen
palam clamat: Satis est, si de eo constet aliquid Superinten-
denti aut Consistorio, sive inquisitione propria ex officio,
sive rumore publico, sive delatione et indicio unius aut
plurium de Ecclesia.6) Er unterscheidet die dimissio von der
similia morientibus praeit, denique canibus mutis et lupis rapacibus
jure eam aperit, illud est illicitum et injustum. Ejectioni bonorum
Ministrorum cum malis male concordantium competunt priora omnia.
Ergo et posterius.“
*) Dedeken 1. c. nr. 12 8. 1033f. *) Unter Berufung auf 5. Mos.
17, 19 und Röm. 13, 3. 4. 8) Dedeken 1. c. 8. 1033.
4) Mit der Modifikation, die ostendunt Statuta Agendorum eccle-
siasticorum et consistorialium (eod. 1. c. 8.1034).
5) „nam de plane occultis non judicat ecclesia“ (eod. 1. c. 8.1033).
*) eod.

10*

Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.

powered by Goobi viewer