verdungen, sich von derselben durch rc. 113 
Non etiam secundus hic subintrare vi¬ 
detur, cum Actor, nunc Appellatus, taxa¬ 
tive per primordialem suam citationem con¬ 
cluserit ad hoc, quatenus Reus obligationem 
suam adimpleret, ac praeterea damna & 
interesse, in primaeva ejus citatione mentio¬ 
nata, non sunt alia, quam illa ex mora non 
implendi opportune dictam obligationem 
resultantia, ut clare admodum patet ex dictae 
citationis verbis, hic, ad demendam omnem 
aequivocationem, subjiciendis. 
„ad eum cogendum, quatenus se summa¬ 
rie conformaret ad suam praetactam ob¬ 
ligationem, sin minus, ob hunc defectum, 
& quaecunque damna & interesse illata 
& inferenda, videndum contra eum pro¬ 
cedi ad convictionem. 
Verum quidem est, quod LL. Romanae 
in puncto praestationis factum multum subti¬ 
litatis habere videantur, sed vix constat, de 
quibus factis loquantur, & qua occasione di¬ 
versimode statuerint. 
Hoc unum tamen certum esse videtur 
quod praeter usum rerum omnium, opera 
tam liberorum hominum, quam servorum 
elocari valeant, ut late PACIAN. de Locat. 
cond. cap. 31. n. 2. Operarius autem, qui se 
obligat, non locat opus, sed illud conducit. 
Pacian. dict. tract. cap. 34. §. 1. n. 12. 
Hinc postquam VOET. ad ff. Tit. de 
Verb. oblig. retulit principium in scholis tra¬ 
ctari solitum circa praestationem facti; docet 
tamen 
33. Theil. 
Max-Planck-Institut für