22.

Procliuem Procliuem laeuam ìam te, PROSERPINA , rapta
Heu scelerare manum ( SCEPTRVM nam dextra gubernat)
Conspexere, graui gemitu per singula questae,
In diuersa procul calathis fugêre relictis.
Ille furit, Siculóque satis iam gramine pastos
Cogit equos, celeriq́ue ruens per deuia curru
Infrenes rapit ille feros; & Nictea toruum,
Mordacemq́ue rudi castigat Alastora sceptro:
Ipsi ad inassuetum malè caligantia caelum
Lumina detorquent; sua tum vestigia retro
Facta legunt, furuumq́ue auidi praesepe reposcunt:
Subsidunt valles, vasto dissultat hiatu,
Et dominum, partita sinus vtrinque reductos,
Terra suum recipit, redditq́ue pauentibus Vmbris.
Necmora, cùm MATER rumore excita sinistro
Amens, &, quantum pietas insana monebat,
Vociferans, gemina lumen rapiebat ab AEtna
Arbore, tum picea lustrans vestigia PINV ,
Siqua forent, natae, binisque DRACONIBVS omnes
Circumuecta polos; poftquam caelóque, saloq́ue
Ambages frustrà est longas emensa viarum,
Nec nisi agente dolus patuit Ioue, saedere tandem
Conciliat generum; sed, quod nec & ipsa, iugales
Postquam experta toros, adeò Proserpina curat.
At quaenam illa virago? illa, illa est SCYLLA biformis:
SCYLLA puellari pubem tenus improba forma,
Inguina cui scelerata minax latratibus agmen
Parturiunt immane canum: VOX faucibus imis
Oceani, crebris feriens horroribus aures
Redditur: obiectis immania saxa repugnant
Rupibus, at querulo responsant littora planctu:
Littora, quae quondam terris vnita (vetustas
Si modò vera refért) medijs, vrgente ruina,
Dissiluêre vadis; tum protinus imáque summis
Misceri, & mersis immugire Aestus arenis.
Haec Scyllae domus, & domus implacata CHARYBDIS :
Ista flagellatis spumanti vortice saeuit
Syderibus, proditq́ue suos sine fraude furores:
Scylla sui sed parte latens potiore, aditusq́ue
Fronte ferens placidos, deceptas illice forma
In vada caeca rates, & saxa latentia raptat;
Non nisi praesentem subitò intentantia mortem:
Hinc quod & è celsa circum sua tempora raptam
Puppe rotat, nautis virgo malesida GVBERNAM
Circumsessa latus rapidis vtrumque Molossis.
Quae tamen haec? aut vnde? mali quis primitùs auctor?
Siue est ipsa sui, seu virga venefica Circes,
Quae monstris mutare potens pulcerrima rerum
Corpora, sunt alijs satis haec excussa poëtis.
Quae verò hîc aliae penitùs cornice reducta
Luxuriant vario tum res, tum sydera motu?
Nónne hîc HIPPOTAMI ? atque vtrumque animalia forma