133.
BASILIVS
Macedo, qui Michaëlem occiderat, eiusdem imperium occupauit Constãtinopolitanum, anno mundi 4831. à Christo nato 869. Hic in pueritia captiuus inter venales Constantinopolim adductus fuerat: praefuit tamen, & eo rerum successu, vt ad eius nepotes imperij maiestas transierit. Adepto imperio, Michaëlis largitiones ita reuocauit, vt dimidium eorũ quae quisque acceperat, aerario inferret. Treis liberos imperij haeredes instituit: deinde plurima cum Saracenis gessit bella, victoria plerunque potitus: multos Iudaeos ac Scythas ad Christum perduxit. Anno imperij 17. à ceruo in venatione cornu ictus, mox periit, vir frugi, & quem principem non contemnas. Vide Liut. lib. 1. Egna. lib. 2. Cosmog. Mun. lib. 4.
LEO
Basilij filius, huius nominis Imperator sextus, Cõstantinopoli imperat anno mundi 4848. à Christo nato 886. Bulgaros desciscentes, Turcarum auxilio primò vicit: postea ab his per inanes inducias delusus, magna ipse clade affectus est: inde in Sa racenos classe comparata, Nicetae ductu insignem adeptus est victoriam. Philosophus fuit, literarum omnium, Astrologię in primis studiosus, qua etiam filium Cõstantinum imperaturũ prędixit, ac diuinauit: in rep. moderanda, ac vrbe custodienda sollicitũ ac solertem se praestitit: huius prouidentiam ac vigilantiam pro Reipub. salute, describit Liuthprandus, qui à Basilio Imperatore ad Nicephorum Phocam, historiam rerum per Europam cõscripsit. Hic Leo vt vigilum siue custodiarum vrbis fidem experiretur, noctu solus è regia mutato habitu sese proripuit: à primis custodibus numerata se liberat pecunia, ab aliis verò, pugnis, flagrísque caesus, in carcerem truditur: hos postea muneribus donat, illos autem bonis exutos expellit. Vide vt supra.