154 
cum Clerici essemus. Unde publice tunc Dom. 
Regem banniverunt, & nos qui sui Nuntii 
eramus, ut quicumque eum, vel nos offen- 
dere vellet, quod posset impune, sive in cor¬ 
pore offenderet, sive in rebus, & quod certi 
erant, quod magnam pecuniam portabamus ad 
corrumpendum multos in Thuscia, & ad dan- 
dam Guebelinis &c. Noster Nuntius hæc au¬ 
diens timuit, nec ausus fuit ex tunc Hospi¬ 
tium suum exire, nec per aliquem nobis istud 
intimare. Unus de Spinis antiquus, qui mer¬ 
cator Dom. Honorii Papa Avunculi Dom. Pan¬ 
dulphi fuerat, hæc audiens, misit sibi literas 
omnia pradicta continentes apud Lastrem, 
ubi jam in nostris Lectis dormiebamus 
quando Literae venerunt. Surreximus & quid 
eramus facturi, ignorabamus. Reverti Bono¬ 
niam, & suum districtum erat nobis pericu¬ 
lum maximum, ut jam probaveramus. Aliam 
viam ignorabamus, nec erat secura illa ho¬ 
ra. Potestati, & Capitaneo scripsimus (qui 
ambo nati erant de Terris Ecclesiis, unus 
de Radicophano, scilicet Potestas, alius de 
Marchia) omnia, quae expedienda nobis post 
talem clamationem videbantur. Mane fecimus 
equos parari, & somas ligari. Et dum es- 
semus in mensa semper expectantes nuncium 
nostrum, & responsionem Potestatis, audi¬ 
vimus quod Campana cum martello pulsaba¬ 
tur. Incontinenti vidimus totam stratam ple¬ 
nam armatorum Peditum, & Equitum. Tunc 
domum