PRAEFATIO.
rum alter ex Norico, alter ex Francis vicinis or-
tus eſt. Heroas ſingulari quadam vi diuinitus ad
has artes illuſtrandas excitatos eſſe, res teſtatur
ipſa. Quando enim tantum lumen habuerunt,
poſtquam hæc ſtudia in Ægypto extincta ſunt? Nam etſi Arabes deſertam à Græcis poſſeſsio-
nem magna vi inuaſerunt, adeò vt has artes in
occidentem, & Hiſpaniam vſque propagaue-
rint, tamen eorum ſcripta oſtendunt, curioſam
nationem
nationẽ non tam elaboraſſe in obſeruandis mo
tibus, quàm in diuinationibus, quarum adeò cu
pidi fuerunt, vt non contenti Ptolemæi Aſtro-
logia, quæ pars quædam phyſices exiſtimari po
teſt, ſortes etiam & alia multa
prædictionum
prædictionũ ge-
nera {ἀν}
[?]
{αι}{τι}ολό{γη}{τα}, commenti ſint. At noſtri illi
contulerunt omne ſtudium ad præcipuam do-
ctrinæ partem: obſcuriſsimas demonſtrationes
Ptolemæi eruerunt, &
patefecerunt
patefecerũt, & vt tranſ-
mitteretur ars ad poſteros, inſtruxerunt nos
non
nõ
vnius generis commentariis. Veteres laudant
Archytæ columbam, & varia Archimedis ope-
ra: at longè admirabilius opus eſt, breuis ille li-
bellus Theoricarum Purbachij, qui, ſummam
longiſsimi operis Prolemæi complexus, poſitus
orbium ſubiicit oculis. Quid dicam de reliquis
monumentis, de integra epitome, de tabulis, in
quibus, vt abſoluerent artem, vſum præcepto-
rum oſtenderunt? Hactenus igitur huius doctri
næ laus penes noſtros homines fuit. Nam au-
ctores illi ſemina huius doctrinæ
ſparſerunt
ſparſerũt per
Germaniam,
non aliter ac frugum ſemina Tri-