MATHEMATICA LIB. IV. CAP. XIX. quatoris, id eſt minuitur Axeos inclinatio, donec Sol in
Solticiis detur, ubi hæc eſt omnium minima, illa omnium
maxima . Idcirco bis in anno minuitnr Telluris Axeos in- clinatio, bis inſtauratur. Et Sectio plani Æquatoris cum
plano Æclipticæ, quæ in Æquinoctiis quieſcit, per reli-
quum tempus in antecedentiâ movetur.

Ad planum orbitæ Lunaris etiam inclinatur planum Æqua-
toris; nam exiguum angulum illud cum Plano Eclipticæ eſſi-
cit : ideò eodem modo in annulum agit Luna, quàm Sol; & licèt illa minor ſit, quia Sole multo minus diſtat, in annulum
majorem exerit actionem. Quare etiam ex actione Lunæ, bis
in ſingulis hujus revolutionibus mutatur, & bis inſtauratur,
Axeos Telluris inclinatio ad Planum orbitæ Lunæ ; ideò- que ad planum Eclipticæ: & in antecedentiâ fertur Sectio
Plani Æquatoris cum plano orbitæ ; ex quo motu tranſla- tio ſectionis illius plani cum plano Eclipticæ neceſſario ſe-
quitur.

Mutationes inclinationis Axeosnimium ſunt exiguæ, ut ob-
ſerventur: tranſlatio autem lineæ Æquinoctiorum, & mo-
tus Axeos, qui ex hac ſequitur, cùm ſemper verſus eandem
partem dirigantur, tandem ſenſibiles ſunt; & ex his Phœno-
mena antea explicata ſequuntur.

679. CAPUT XIX.
De Æſtu Maris.

Ut Æſtum Maris ex principiis traditis explicemus, conſi-
derandum eſt, Tellurem, ut & etiam omnia corpora
in hujus viciniis, in Lunam gravitare ; ideò particulæ aqueæ, in Telluris ſuperficie, quæ verſus centrum Telluris tendunt,
(hìc enim negligimus conſiderationem n. 1371.) cum hac ver-
ſus Lunam feruntur. Cùm etiam ſolida Telluris maſſa ad Lu-
nam feratur, juxta leges, quæ locum haberent, ſi omnis mate-
ria ex quâ conſtat in centro coacta daretur; poterunt demon- ſtrata, in capite 16. de actione Solis in Lunam, verſus Tel-
lurem cadentem, dum cum hac Solem petit, applicari ad
actionem Lunæ in particulas aqueas in Telluris ſuperfi-
cie, cum Telluris maſſa non cohærentes, ſed verſus hujus