quæ nunc omnium oculis expoſiturus, vt eam ſuſtineã,
perſonam, quam ſemper recuſaui, patrocinium huiuſ-
modi quærendum mihi exiſtimaui, quod & imbecillita
tem meam contra obtrectatorum, ſi qui forte exiſterent,
calumnias ſuſtineret; & imminentem famæ, exiſtimatio
niſque iacturam auerteret. Vnus igitur tu occuriſti SE-
RAPHINE qui & cõmodiſsime mihi patrocinari poſ-
ſes, & quodam quaſi iure deberes. Cum enim tu me ad
emittendum id opus hortatu tuo compuleris, videbatur
quodam iure ad tuam fidem eius tutela pertinere. Tuq; is es, quem non modo rudes, ſed etiam docti ſuſpiciunt. Habet noſtra hæc ætas, quos admiretur; habet quos ex-
tollat præclaros viros, ſed quos tibi anteponat, non facile
inueniet. Degis ea in Vrbe, quæ laudis mediocritatem
vel nunquam agnouit, vel ſemper contempſit: neque in
tanta maieſtate, tua deficit virtus, ſed bono in lumine po
ſita collucet magis. In primis enim tua vitæ integritas
eiuſmodi eſt, vt non contenta domeſtico præconio latiſ-
ſime peruagetur. Habent omnes quod prædicent, & imi
tentur; habet quod excipiat gratiſsima memoria poſte-
ritas vniuerſa. Doctrinæ vero ea excellentia es, vt ea ſatis
omnibus clarus, & illuſtris, non ſatis tibi, tecum aſsidue
certes. nec mirum, qui vel à primis incunabulis ad ſum-
ma contendebas, ſi prouecta iam ætate vix habeas, quo
altius contendas. Præclarum ſanè & eximium vno do-
ctrinæ genere; ſublime, atque admirabile multiplici ex-
cellere. Tu vero in omni genere laudem egregiam aſſe-
cutus es abſolutam videlicet tibi gloriam propoſitam
voluiſti; quiq; intelligebas hominem ad honeſta omnia