THEORIÆ combinationum numerus oriretur, & quanto facilius explica-
rentur omnia phænomena. Poſſent autem illæ leges exponi
per curvas quaſdam, quarum aliquæ haberent aliquid commu-
ne, ut aſymptoticum impenetrabilitatis arcum, & arcum gra-
vitatis, ac aliæ ab aliis poſſent diſtare magis, ut habeantur
quædam genera, & quædam differentiæ, quæ corporum ele-
menta in certas claſſes diſtribuerent; & hic Peripateticis, ſi
velint, occaſio daretur admittendi materiam ubique homoge-
neam, ac formas ſubſtantiales diverſas, quæ accidentalem vi-
rium formam diverſam exigant, & vero etiam plures acciden-
tales formas, quæ diverſas determinent vires, ex quibus com-
ponatur vis totalis unius elementi reſpectu ſui ſimilium, vel
reſpectu aliorum.

518. Poſſet autem admitti vis in quibuſdam generibus nul-
la, & tunc ſubſtantia unius ex iis generibus liberrime permea-
ret per ſubſtantiam alterius ſine ullo occurſu, qui in numero
finito punctorum indiviſibilium nullus haberetur, adeoque tranſ-
iret cum impenetrabilitate reali, & compenetratione appa-
rente: ac poſſet unum genus eſſe colligatum cum alio per le-
gem virium, quam habeant cum tertio, ſine ulla lege virium
mutua inter ipſa, vel poſſent ea duo genera nullum habere
nexum cum ullo tertio: atque in hoc poſteriore caſu haberi
poſſent plurimi Mundi materiales, & ſenſibiles in eodem ſpatio
ita inter ſe diſparati, ut nullum alter cum altero haberet com-
mercium, nec alter ullam alterius notitiam poſſet unquam ac-
quirere. Mirum ſane, quam multæ aliæ in caſibus illius ne-
xus cujuſpiam duorum generum cum tertio combinationes ha-
beri poſſint ad explicanda Naturæ phænomena: ſed argumenta,
quæ pro homogeneitate protuli, locum habent pro omnibus
punctis, cum quibus nos commercium aliquod habere poſſu-
mus, pro quibus ſolis inductio locum habere poteſt. An au-
tem ſint alia punctorum genera vel hic in noſtro ſpatio, vel
alibi in diſtantia quavis, vel ſi id ipſum non repugnat, in a-
liquo alio ſpatii genere, quod nullam habeat relationem cum
noſtro ſpatio, in quo poſſint eſſe puncta ſine ulla relatione
diſtantiæ a punctis in noſtro ſpatio exiſtentibus, nos prorſus
ignoramus, nihil enim eo pertinens omnino ex Naturæ phæ-
nomenis colligere poſſumus, & nimis eſt audax, qui eorum
omnium, quæ condidit Divinus Naturæ Fabricator limitem
ponat ſuam ſentiendi, & vero etiam cogitandi vim.

519. Sed redeundo ad meam homogeneorum elementorum
Theoriam, ſingulares corporum formæ erunt combinatio pun-
ctorum homogeneorum, quæ habetur a diſtantiis, & poſitio-
nibus, ac præter ſolam combinationem velocitas, & directio
motus punctorum ſingulorum: pro individuis vero corporum
maſſis accedit punctorum numerus. Dato numero & diſpoſi-
tione punctorum in data maſſa, datur radix omnium proprie-
tatum, quas habet eadem maſſa in ſe, & omnium relationum,