Liber Nonus.
à qua vſque ad maximam, & minimam eſſet ſemidiameter epicycli, porrò tota ſemidiameter ſubtendit in
cælo gr. 7. 40′. ex Copernico pagina 110. quæ dicitur maxima æquatio, vt infra explicabitur. ſupponunt igi-
tur centrum B. epicycli moueri regulariter ſecundum ſignorum ordinem directe ſub præſcripta iam orbita,
ſuoque motu deſcribere circulum B H G K. cuius ſemidiameter ſit A B. Porrò hunc centri cpicycli motum
appellant motum Lunæ medium, quod inter velocem, ac tardum medius fit; qui motus ſortitur varia no-
mina, ac
[?]
varias quantitates, prout ex varijs principijs numeratur.
Nam ſi referatur ad nodos, vel
ad limites ſemitæ Lunaris, dici-
tur motus medius Lunæ in lati-
tudinem; hinc enim latitudinem
Luna acquirit. & ab eis diſcedit
quotidie gr. 13. 13″. 54″. quare
ad eundem nodũ reuertitur die-
bus 27. horis 5 {1/2}. ſi vero referatur
ad Zodiacum, eum abſoluit die-
bus 27. hor. 7. 43′. quod tempus
dicitur menſis periodicus, quòd
integram Zodiaci periodum eo
tẽpore abſoluat; ac ſingulis die-
bus cõficit in Zodiaco gr. 13. 10′. 33′. numeraturque a princioio ſi-
gni Arietis, non Aſteriſmi; dici-
turq; motus Lunæ in longitudi-
nem eo, quod hinc lõgitudinem
Zodiaci acquirat.
Si referatur ad Solem, dicitur
elongatio Lunæ a Sole, & ab eo
diſcedit quotidie gr. 12. 11′. 26″. Solemque iterum aſſequitur die-
bus 29. hor. 12. 44′. quod tempo-
ris ſpatium dicitur menſis ſyno-
dicus, ideſt, vnitiuus, quod Lu-
nam iterũ Soli coniungatur. hoc
igitur motu centri B. defertur ſi-
mul epicyclus cum Luna per Zo
diacum ſecundum ordinẽ ſigno-
rum. quem motum, vt alias dixi,
poſſumus ſine exacta obſeruatio-
@e percipere quotidie naturali oculorum inſpectione; ſi enim Lunam apud quampiam Stellam fixam nota-
uerimus, & poſt aliquot horas eam iterum aſpexerimus, vidcbimus eam ab illa ſixa aliquantulũ verſus orien-
tem receſſiſſe, & ſequenti nocte ab eadem magno ſpatio (quod eſt ferè 13. graduum) in orientem abijſſe: quo motu, ſpatio menſis periodici, omnes ſtellas aſſequitur, ac præterit. ſimll ter eam ad Solem obſeruare
facile eſt
Cæterum ſi Luna hoc tantum motu medio moueretur, vniformiter moueretur, ſed mouetur irregulari-
@er, vt experientia docet: propterea vt hanc irregularitatem excuſemus, debemus imaginari, quod dum cen-
@rum B. epi. motu mediocri progreditur, vti dictum eſt interim circumferentia eius circa ſuum centrum B. regulariter reuoluitur, ſecumque Lunare corpus ſibi impactum reuoluit, ita vt in ſuperiori parte F C D. epi. contra ordinem ſignorum, hoc eſt, ab F. in C. & a C. in D. Lunam deferat. In inferiori vero parte D E F. ſ
[?]
ecundum ordinem ſingorum, ideſta D. in E. & ab E. ad F. reſtituat. abſoluit autem hanc periodum diebus
@7. hor. 13. 18′. 35″. & numeratio eius incipit à ſupremo puncto C. Quotidie vero Luna percurrit de circum-
ferentia, ſiue defertur ab ipſa circũferentia gradibus 13. 3′. 54″. ideſt, eſt motus diurnus Lunæ in peripheria
epi. porrò ex hac Lunæ circa centrum huius epi. gyratione, ſaluantur apparentiæ, & irregularitates e@us. hic
autem motus dicitur Aſtronomis Anomaliæ, ideſt, irregularitatis motus, quod eam ipſe efficiat: nam quan-
do Luna verſatur in ſuperiori parte epi. vt dictum eſt, mouetur contra ordinem ſignorum, quare mouetur
motu contrario ei, quo centrum epi. ſecundum ſequelam ſignorum procedit; quapropter fit vt ipſa Luna
feratur contrarijs motibus, vno ſecundum ordinem ſignorum, altero contra; quapropter tardè admodum
videtur progredi in conſequentia, quia motus cẽtri B. paulò velocior eſt, quam ſit Luna in periph. epic. quan-
do vero verſatur in inferiori parte epi. tunc tendit ad eaſdem partes cũ motu centri B. quare ob motum am-
borum concordiam velox ad orientem progreditur. in lateribus autem epi. propè punctu F D. motus Lunæ
mediocris, ſeu medius apparet; quia inibi circulatio Lunæ in epi. nec aduerſatur, nec iuuat motum centri B. in longitudinem. Notanda ſunt in epi. quatuor puncta. punctum eius ſupremum C. dicitur Apogæum, ideſt,
à terra altiſſimum a quo incipit numerari motus Anomaliæ. punctum E. dicitur perigæum, ideſt, terræ pro-
@imum. puncta F D. dicuntur mediæ diſtantiæ; & determinantur à duabus lineis A F D. tangentibus epicyl.