Harum tabularum auxilio primùm Epocham, quæ
præcederet omnes obſervationes noſtras, conſtitui diem
1 Jan. meridie, anno 1653. Nempe ex eo, quod 14
Martii, 1659, hora 8 pom. in perigæo Saturni Luna
verſaretur, collegi retrorſum numerando, ad prædictam
diem 1 Jan. 1653, abfuiſſe illam ab apogæi loco gr. 274, 21′. Jam vero ut ad quodlibet datum tempus, e-
pocha poſterius, inveniatur ejus ab apogæo diſtantia,
(namque hinc facile deinde perſpicere eſt quam pro-
pinqua Saturno apparitura ſit) addendus eſt ad mo-
tum Epochæ, motus comitis uſque ad tempus datum,
ex tabulis collectus; hinc auferendus Saturni motus
apparens per idem temporis intervallum, qui ex Ephe-
meridibus cognoſcitur; reliquum erit diſtantia comitis
ab apogæo quæſita. Ut ſi datum fuerit tempus dies
25 Martii, anno 1655, hora 8 pom. quæ prima no-
ſtra fuit obſervatio: Motus Epochæ, ſive diſtantia Lu-
næ Saturniæ ab apogæo tempore Epochæ, quæ eſt
gr. 274, 21′, addita ad motum ejuſdem Lunæ inde ab
Epocha ad tempus datum, colligit gr. 278, 31′; Hinc
ablato Saturni motu apparente per idem tempus, qui
invenitur gr. 22, 58′, relinquuntur gr. 255, 33′, diſtan-
tia Lunæ Saturni ab apogæo, quæ invenienda erat. Unde apparet in circulo (Tab. LI. fig. 3.) , ubi A apogæi
locum referebat, fere ad numerum 12 illam conſtitiſſe,
eoque in maxima propemodum diſtantia viſam, uti re-
vera contigit. Calculum autem ſubjicimus qui ſic or-
dinatur.