Si addamus ad pendulum compoſitum D A B novum pon-
dus C æquale cuivis ponderi A & B, ita ut D C duplum
ſit D A, conſiderari debent pondera A & B tanquam ap-
penſa ad G commune ſuum Oſcillationis centrum, in extre-
mitate penduli ſimplicis D G; & tunc ponendo x, quanti-
tatem motus corporis C in pendulo compoſito D C G, ha-
bebimus C-x pro reſiduo exceſſu quantitatis motus corporis
C. Quantitas hæc reſidua applicata in C exercet vim in pun-
ctum fixum D, & punctum G, quod conſidero ut fixum
ipſius reſpectu; habebimus ergo D G, {17/5}, eſt ad D C, 2, ut C-x
eſt ad {10 C - 10 x/17}, portionem ejus exceſſus, quæ diſtribuitur in
G; unde ſequitur, quantitatem motus corporum A & B in
pendulo compoſito D A C B futuram {5/17} A + {20/17} B + {10 C - 10 x/17}
id eſt {35 C - 10 x/17}; Ob virgam autem inflexilem D B, velocitas
corporis A in pendulo compoſito erit neceſſario dimidia ve-
locitatis corporis C, & velocitas corporis B erit dupla ve-
locitatis corporis C, & eædem quoque inter motus quanti-
tates rationes dantur, cum tria corpora ſint æqualia inter ſe; datur ergo æqualitas inter 2 x + {1/2} x & {35 C - 10 x/17}, unde de-
ducitur quantitas {2/7} x = C, exprimens quantitatem motus
corporis C in pendulo compoſito D A C B. Jam ſi fiat, ut
{2/3}, velocitas corporis C in pendulo compoſito, eſt ad 1, ve-
locitatem cujusvis corporis gravis in extremitate penduli ſim-
plicis; ita D C, 2. eſt ad D E, 3, erit hæc longitudo pen-
duli ſimplicis iſochroni.

Si pondera A, B, C eſſent inæqualia, inveniretur ſemper,
ſequendo hoc ratiocinium, centrum Oſcillationis. ita ut hæc
methodus ſit generalis, quicunque ſit ponderum numerus,
& quæcunque eorundem inæqualitas. Oſtendendum nunc,
methodum hanc etiam uſu venire, ſi pondera ſint ad puncti
fixi partem utramque diſpoſita.

Sit pendulum compoſitum A D B mobile circa punctum
fixum D, & oneratum ponderibus æqualibus A & B, ſitque
D B quadrupla ipſius D A, patet quod corpus A debeat
retardare motum corporis B in pendulo compoſito; & ut