CHRISTIANI HUGENII
E A G, quia omnes F L æquales totidem G A . Et deni-
que quadrata L F æquantur totidem rectangulis H A G ,
hoc eſt, totidem quadratis A G cum totidem rectangulis
A G H. Ergo quadrata omnia F K æqualia erunt totidem
quadratis E A, cum totidem duplis rectangulis E A G, at-
que inſuper totidem quadratis A G cum totidem rectangulis
A G H. Atqui tria iſta; nempe quadratum E A cum duplo
rectangulo E A G & quadrato A G; faciunt quadratum E G. Ergo apparet quadrata omnia F K æquari totidem quadratis
E G, una cum totidem rectangulis A G H. Quod erat oſten-
dendum.
99.1.
Decentro
OSCILLA-
TIONIS
.
Prop. 2.
huj.
Prop.
præced.
Porro in reliquis omnibus caſibus, quadrata omnia F K
æquantur totidem quadratis K L, minus bis totidem rectan-
gulis K L F, plus totidem quadratis L F; hoc eſt, toti-
dem quadratis E A, minus totidem duplis rectangulis E A G,
plus totidem quadratis A G, cum totidem rectangulis A G H. Atqui, omnibus hiſce caſibus, fit quadratum E A, plus qua-
drato A G, minus duplo rectangulo E A G, æquale qua-
drato E G. Ergo rurſus quadrata omnia F K æqualia erunt
totidem quadratis E G, una cum totidem rectangulis A G H. Quare conſtat propoſitum.
99.1.
TAB. XX.
Fig. 1. 2.
Hinc ſequitur, rectangulum A G H eadem magnitudine
eſſe, utriusvis cunei ſubcentrica fuerit A H; hoc eſt, ſive
per hanc, ſive per illam tangentium parallelarum A L ab-
ſciſſi. Itaque A G unius caſus ad A G alterius, ut H G hu-
jus ad H G illius. Sicut autem rectæ A G inter ſe, ita in
utroque caſu cunei per A L abſciſſi, ut colligitur ex prop. 7. huj. Ergo ita quoque reciproce G H ad G H.
Apparet etiam, dato figuræ planæ centro gravitatis G, & ſubcene
[?]
rica cunei, per alterutram tangentium parallelarum
A L abſciſſi, dari quoque cunei, pertangentem alteram A L
abſciſſi, ſubcentricam.
100.
PROPOSITIO X.
Poſitis quæ in propoſitione præcedenti; ſi data
recta E D transeat per G, centrum gravita-
